KİM KİMİN YANINDA?

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ)

Şu kimse, doğrasalar, «lâ»sının yanında olur,
Şu kimse, kesseler «illâ»sının yanında olur!

Şu kimse, önceki derdin berâberinde fakat,
Şu kimse, sonraki Leylâ’sının yanında olur!

Şu kimse, kendisidir şartı, hep bahânecidir,
Şu kimse, zıt dolu «imlâ»sının yanında olur!

Şu kimse, ilmine rağmen de bilmez Allâh’ı,
Şu kimse, taptığı «âlâ»sının yanında olur!

Şu kimse, uykuda hâlâ batan güneşle yaşar,
Şu kimse, türlü «muallâ»sının yanında olur!

Şu kimse, aksine idrâk eder, belâ iledir,
Şu kimse, ölse «musallâ»sının yanında olur!

Kıyasla aşkını, Seyrî, şu kimse, yalnız uzak,
Şu kimse, sâdece Mevlâ’sının yanında olur!

mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün
(fa’lün)