DİNLE BE GÜLÜM!

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com

Candan özge can bildiğim cânânım!
Gönlünün gönlümde «nazı» olacak!
Eşsiz bir sevdayla içten yananım!
Yandıkça aşkının «közü» olacak!

Bir ışık hızıyla geçiyor zaman,
Ağaya-paşaya vermiyor aman!
Eceli yenmeye var mıdır güman?
Elbet her baharın «güzü» olacak!

Yaşadığın ânı bilmelisin «kâr»,
Hoyratça harcayan hep yenik çıkar!
Her hicranda vardır farklı bir efkâr,
Hüzünler ömrünün «tuzu» olacak!

Kimler kondu, kimler göçtü bu hana?
Dolup boşalıyor Âdem’den yana…
Sanma ki bu dünya yâr olur sana!
Her kulun cennette «gözü» olacak!

Azrâil elinden kurtulan olmaz!
Zulmeden zalimin yanına kalmaz!
Kim demiş mazlumlar hakkını almaz?
Her mağdurun elde «kozu» olacak!

«Muhabbet»tir, gerçek dosta hediye…
Yok yere kalpleri kırmak ne diye?
Yemin olsun «üç»e, «beş»e, «yedi»ye!
Üzenin rûhunda «sızı» olacak!

Bir gün kurulunca yüce mahkeme,
Dâvâ arz edilir «Mutlak Hâkim»e!
Söyle! Orda «kefil», kim olur kime?
Acep kimin gülen «yüzü» olacak?

Az yaşa, çok yaşa ölüm var ölüm!
Son nefeste biter buradaki bölüm…
Gel de başucumda dinle be gülüm!
Niyazkâr’ın sana «sözü» olacak!