YAZILDI ÜSTÜMÜZE!..
ŞAİR : Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
Yazıldı üstümüze, hükmü farz-ı kifâye,
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı.
Zulüm gören sîneler, ersin diye şifâya,
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı.
Îmânı ve vatanı savundurmak murâdı.
Mübârek Kitâb’ında, eyleyerek işaret,
Tarif etti mü’mine «kurtaracak ticaret»,
Mücâhide va‘detti; yardım, fetih, beşâret;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Can yakıcı azaptan, kurtarmaktır maksadı.
Cihad demek aslında, cehd ve gayret demektir,
Hakkı ikāme için, harcanan her emektir,
Âhirete inanan, her mü’mine gerektir;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Hayatın bütününü, tutsun diye ebadı.
Nefse karşı olandır, en büyüğü cihâdın,
Terk etsin diye nefis, kötü huy ve mûtâdın,
Büyük cihaddır ismi, tebliğin ve irşâdın;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Yok olsun diye nefsin; zulmü, cehli, inadı.
Hak yolunda cihâdın, hedefi şu sadece:
Allah ism-i celâli, olsun diye en yüce,
Ondan haberdar olsun, insanlık uçtan uca;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
İmkân bulsun diyedir, insanlığın irşâdı.
Allah için sabreden, mert olan; kim, bilinsin!
Küfre karşı tavizsiz, sert olan; kim, bilinsin!
Sînesinde nifaktan dert olan; kim, bilinsin!
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Tahakkuk etsin diye, kula îman isnâdı.
Yazmaz kitabımızda, işgal edip sömürmek,
Başkasını aç koyup, kendi yiyip semirmek,
Zayıfın ve mahrumun iflâhını kemirmek;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Dinsin diye mazlumun; inlemesi, feryâdı.
Gaye değil; toprağı kinle, kanla sulamak,
Sîneleri elemle, gözyaşıyla ıslamak,
Gaye, iradelerde hürriyeti sağlamak;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Küfürden bunalana, ersin diye imdâdı.
Hak-bâtıl çarpışması, sürer gider cihanda,
Hak yolunda harbeden, ehl-i îman bir yanda,
Tâğût için savaşır, dostları ve şeytan da;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Küfrün elebaşları, tatsın diye tokadı.
Şehâdete, gazâya; hep can atsınlar diye,
Safı kurşun kenetli, sağlam tutsunlar diye,
Canı, cennete bedel Rabbe satsınlar diye;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Cennet olması için, ömürlerin hasadı.
Kılıcın fonksiyonu, fitneyi kaldırmaktır,
Ne kimseyi zorlamak ve ne de öldürmektir,
Zulmü bertaraf edip, teklifi bildirmektir;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
İslâm’ı duysun diye, cümle Âdem evlâdı.
Nerdeyse bir asırdır; ümmet zayıf, cihat yok!
Dünya savaşları var, insanlığa rahat yok!
Katledilir mü’minler, hiçbir yerde hayat yok!
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Bitsin diye küffârın, yeryüzünde fesâdı.
Savaşanla savaşıp, asla haddi aşmadan,
Adâletten, insaftan; zerre kadar şaşmadan,
Âcize ilişmeden, suçsuza sataşmadan;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Harbi alevlendirmek, bir yahudi îcâdı.
Barışa yanaşanla, yanaşıp da barışa,
Allâh’a tevekkülle, itibar edip dışa,
Teşvik etti mü’mini, sulha taraf duruşa;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Sulh için salâh için, gerin dedi kanadı.
Beslese de gönülden, gazi olmaya niyet,
Mü’min savaş istemez, ister af ve afiyet,
Sabreder ve savaşır, başa gelirse şayet;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Barışa taraf olmak, mü’minlerin mûtâdı.
«Harp hiledir.» buyurdu, es-Sâdık ve el-Emîn,
Düşmanın hilesiyle, doldu gökler ve zemin,
İsterler ki yalanla, olsun maksatlar temin;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Zarar vermesin diye, ehl-i küfrün ifsâdı.
Ancak Allah katından, galibiyet ve zafer,
Yardımsız bırakırsa, kim bize yardım eder?
«Mü’minler aleyhine, yol vermem kâfire!» der;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Eğer yoksa düşmanla, iş birliği tezâdı.
Hayat verir her emri, gelmez etmeye ihmal,
Herkes terk ettiğinde, gelir herkese vebal,
Savunmazsak vatanı, nâmus olur pâyimal;
Hak Teâlâ farz kıldı, mü’minlere cihâdı,
Düşman tahakkümünde, olmaz hayatın tadı!..