NEFS ELİNDEN EL-AMAN!..

ŞAİR : Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com

Kim benim derdimi nerden bilecek,
Neler çektim, ben bu nefsin elinden!..
Annem de yok gözyaşımı silecek,
Neler çektim, ben bu nefsin elinden!..

Baharla yazımı çevirdi kışa,
Toprak diye tohum ektirdi taşa…
Bir ömür peşinde koşturdu boşa;
Neler çektim, ben bu nefsin elinden!..

Bazen dağ ardından, bazen tepeden,
Saklandı ok attı karşı cepheden…
Uzak durmaz vesveseden, şüpheden;
Neler çektim, ben bu nefsin elinden!..

Verdiğim her sözden caydırmak ister,
Tutup ayağımı kaydırmak ister…
Beni de kendine uydurmak ister;
Neler çektim, ben bu nefsin elinden!..

Akşam cümbüş çaldı, sabah saz aldı,
Küçük büyük her günahtan haz aldı…
İmtihanda yüzsüzlükten yüz aldı;
Neler çektim, ben bu nefsin elinden!..

Yalvardım, yakardım; fayda etmedi,
Çağırdım gelmedi, kovdum gitmedi…
Bana işkencesi, zulmü bitmedi;
Neler çektim, ben bu nefsin elinden!..

Hakk’a düşman olanlara dost dedi.
Kin, ihtiras, yalanlara dost dedi.
Akreplerle yılanlara dost dedi,
Neler çektim ben bu nefsin elinden!..