ÜMMÜ’L-KUR’ÂN
ŞAİR : M. Nihat MALKOÇ mnm61mnm@hotmail.com
Rahmân ve Rahîm olan, Hakk’ın adıyla başlar,
Gönül pervazlarına, tüner ilâhî kuşlar.
Cehennem ateşine, bir kalkandır Fâtiha,
O kıpkızıl güneşte, gölgeliktir ervâha.
Kur’ân sayfalarında, bülbüller güle gelir,
Âyetler kanatlanır, Fâtiha dile gelir.
Gaflet uykularından, uyandırır âlemi,
Fâtiha’nın mânâsı, siler bütün elemi.
Fâtiha çekirdektir, yüce Kur’ân ağaçtır,
Odur hakikî rehber, kullar ona muhtaçtır.
Kulluk sözleşmesidir, özün özü Fâtiha,
Vicdan sağırlaşmışsa, Kur’ân ne desin daha?
Kur’ân kutlu bir ağaç, ashab onun meyvesi,
Ona uyan terk eder, hevâyı ve hevesi.
Namazlarda Fâtiha, kırk kez okunur günde,
Hakikatin kilimi, kırk kez dokunur günde.
Fâtiha açmak demek, odur gönlünü açan,
Kokuşmuş idraklere, odur râyiha saçan.
Fâtiha’yla açılır, bütün kutlu kapılar,
Üzerinde yükselir, cümle nurlu yapılar.
Kur’ân’da her ne varsa, Fâtiha’da o vardır,
Sevaplara kapıdır, günahlara duvardır.
Kur’ân’ın sarayına, onunla girer mü’min,
O mübârek iklimde, huzura erer mü’min.
Cehennem ateşine, perde olur sâyesi,
Kulu derin uykudan, uyandırmak gayesi.
Ümmü’l Kur’ân’dır adı, Furkān’ın anasıdır,
İlâhî aşkın remzi, hilkatin mânâsıdır.
Fâtiha anahtardır, Kur’ân’ın ön sözüdür,
Cihanşümul mesajdır, kâinâtın özüdür.