BU ZAMANDA…
ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com
Sevda çiçeğinin suyu çekilmiş,
Dalında kuruyor gül bu zamanda…
Gönüllere bin bir mihnet ekilmiş,
Rûhunu sürüyor kul bu zamanda…
Sorsan, herkes birbirinden zârlanır,
Zengin isyan eder, fakir arlanır,
Kul hakkını yürek çekmez darlanır;
Talana yarıyor mal bu zamanda…
Nefis Rabbim ile girmiş arama,
Tabip sitem etmiş, bakmaz yarama,
Helâller karışmış türlü harama;
Dertlere karıyor bal bu zamanda…
Kaç asırdır sessiz sessiz inlerim,
Dünden daha beter gelir günlerim,
Feryat eder hakikati ünlerim;
Gerçeği yeriyor dil bu zamanda…
Oysa geleceğe ışık yakardım,
Hasmımla kavgada, üstün çıkardım,
Hayal kurar, Turan ele akardım;
Hilâli soruyor yel bu zamanda…
Neden dinmez mazlumların gözyaşı?
Her gün omuzlarda kaç şehid na‘şı?
Fitne-fücur düşmanların telâşı;
Komutlar veriyor el bu zamanda…
Tâ ezelden zehir katar aşıma,
Bu kaçıncı belâ gelir başıma?
Yazık değil midir tüm uğraşıma?
Zâlimi sarıyor kol bu zamanda…
Küfür kan içmekten tam vampirleşmiş,
Uşakları içimize yerleşmiş,
Hâinlerle kahpelikte birleşmiş;
Çıkmaza varıyor yol bu zamanda…
Kıyâma kalkmazsak, ümitler yarım,
Yanlış kararlarla artar zararım,
Allâh’a sığınmış bir Niyazkâr’ım;
Zaferi arıyor hâl bu zamanda…