ACIMAZ
Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
Hakk’a uzak insanın, merhameti marazlı,
Hayvanlara acır da insanlara acımaz.
İnsanlığa bakışı tarafgir ve garazlı,
Acıması kendine, yabanlara acımaz.
Nasırlıdır vicdanı, suratında iki yüz,
Yârânına taraftar, geri kalana yüzsüz,
Çifte standartlıdır, apaçık ve düpedüz;
Mühim olan milleti, kalanlara acımaz.
Ona göre tek vahşî, kelle kesen Kel Hasan,
Coniler hep yahşidir, bombalasa bin insan,
Çoluk çocuk demeden, eylese yerle yeksân;
Kimyasalla boğduğu kurbanlara acımaz.
Saldırganın birisi, öldürerek yaksa can,
O zalime acıyıp, olur katillerden yan,
Katilinki candır da maktûlünki patlıcan;
Suçsuz yere kıyılan, o canlara acımaz.
Yağmada ve talanda hep onlardır başrolde,
Heder oldu milyonlar; dağda, ovada, çölde,
Boğdular mazlumları, üç-beş varil petrolde;
İnsanlığa verdiği, ziyanlara acımaz.
Nükleer bir bombayla, telef olur yüz binler,
Bu hunharca vahşetle, göğe çıkar enînler,
Atan kendisi ise, feryatları kim dinler?!.
Buharlaşan, haşlanan, yananlara acımaz.
Kıyâmettir, olursa bir kız erkence gelin,
Aynı yaşta flörtle, mahzuru yok iğfâlin,
Gayr-i meşrûyu korur, meşrûyu eder tel‘in;
Küçük yaşta kirlenen, fidanlara acımaz.
Seküler hayat tarzı, etti bir toplum bina,
Zirve yaptı zevkçilik; içki, fuhuş ve zinâ,
Bugünkü câhiliyye, kürtajla kıyar cana;
Başı pensle ezilen, milyonlara acımaz.
Âhiretsiz dünyanın, körpe nesle tesiri,
Etti uyuşturucu müptelâsı, esiri,
Pençesinde günahın, istikballer zifirî;
Haramlarla yaktığı, civanlara acımaz.
Sömürdüğü kıtada, masum canlar ölür aç,
Ne gıdâ var yetecek ne de dertlere ilâç,
Can çekişir çocuklar, bir yudum suya muhtaç;
Sömürüp bıraktığı, zindanlara acımaz.
Kendi beyaz efendi, herkes onun kölesi,
Tahrip etti dünyayı; oburluğu, hilesi,
Zayıfların sırtında, hayatın tüm çilesi;
İnsanlıktan yükselen, figanlara acımaz.
Birbirinin dostudur; yahudi, hıristiyan,
Başkasına lâyıktır, bütün zarar ve ziyan,
İnsanlığa kıyılır, her yerde onlar kıyan;
Yeryüzünde yaşanan, hüsranlara acımaz.
İcrâ ettiği zulmün ve işgalin dehşeti,
Besler onlar adına, terörü ve şiddeti,
Teşvik eder, tezgâhlar, reklâm eder vahşeti;
Bu yolla çıkardığı, buhranlara acımaz.
Hem suçludur hem güçlü, benzer yavuz hırsıza,
İftirayla cürmünü, gayre yıkan arsıza,
Arar durur İslâm’da, eğrilik ve ârıza;
İnsafsızca attığı, bühtanlara acımaz.
Fazla uzakta değil, son asrın başlarında,
Kaç milyon insan öldü, dünya savaşlarında?
Mazlum coğrafyamızın, dağları taşlarında;
Milyonları kavuran, hicranlara acımaz.
Dikkat eyle aziz dost, uyanık ol iyi bil!
Savaşları incele, gör; kim azılı katil?!.
Her türlü katliâmın arkasında, o fâil;
Kopardığı sayısız, tûfanlara acımaz.