MUHASEBE
ŞAİR : Fatih ZEYREK efhescan@hotmail.com
Düşmeden dilime tövbeler daha,
Çürüttü kör nefsim, tüm hakikati.
Dilimi her lâhza düşürdü; «Vâh!»a
Aynalar karşımda günah demeti.
Merhamet merhamet dilendi durdu.
Günahın ardına bilendi durdu.
Yanlışın üstüne direndi durdu.
Beni günahlara kandırdı nefsim.
Mücrim bedenimde yılmış idim ben,
Doğrulukta karar kılmış idim ben,
Hak’tan gayrısını silmiş idim ben;
Tövbemden ansızın döndürdü nefsim.
Ne vakit bir hayra düştüysem tuttu.
Gönüller hoş edip taştıysam tuttu.
Günahı bırakıp koştuysam tuttu.
Beni bataklığa bandırdı nefsim.
«Geceler uyumak için var!» dedi.
«İbâdet bu devir için zor!» dedi.
«Sözümü gel sen hayr için yor!» dedi.
Yağan rahmetimi dindirdi nefsim.
İradem elimden alınıp gitti.
Dünyayla bir olup salınıp gitti.
Canım bedenimden yolunup gitti.
Beni cehennemde yandırdı nefsim.