BİR GÜL Kİ…

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

ŞAİR : MECNÛN (İbrahim Hakkı UZUN) ibrahimhakki@gmail.com

Bir gül ki, O’nun hatrına doğmuş bütün âlem,
Bir gül ki, O’nun yâdı gönüllerde mükerrem.

Bir gül ki, seçilmiş yüce Allah tarafından,
Bir gül ki, fazîlet saçılır her zaman O’ndan.

Bir gül ki; şifâ kaynağı, baştanbaşa rahmet,
Bir gül ki, açıldıkça solup gitti cehâlet.

Bir gül ki; latîf, merhametin zirvesidir O,
Bir gül ki; zarîf, doğru yolun üsvesidir O.

Bir gül ki, hayat buldu cihan bir nefesiyle,
Bir gül ki, karar almadı bir an hevesiyle.

Bir gül ki; güneş zâtına hayran, O’na meftun,
Bir gül ki, saâdet dileyenler O’na koşsun.

Bir gül ki; güzellik utanır, öyle güzeldir,
Bir gül ki O; Mevlâ’ya Habîb, öyle özeldir.

Bir gül ki, bütün gayreti Allâh’ı tanıtmak,
Bir gül ki, O’nun her şeyi insanlığa infâk.

Bir gül ki, gelen dönmedi boş hiç kapısından,
Bir gül ki, huzur kaynağı insanlığa her an.

Bir gül ki, basîretle görür hâlini kalbin,
Bir gül ki, ferâsetle verir dertliye telkin.

Bir gül ki, garip yoksula her dem sığınaktır,
Bir gül ki, yetim kalplere candan barınaktır.

Bir gül ki, arar mazlumu hoşnûd edebilsin,
Bir gül ki, O’nun derdi akan yaş da kesilsin.

Bir gül ki, ne kıymetli nasiptir O’nu sevmek,
Bir gül ki, peşinden gidilen en güzel örnek.

Bir gül ki, muhabbetle gelen oldu bir ummân,
Bir gül ki, seven her canı sevmiş yüce Rahmân.

Bir gül ki; ne mümkün O’nu Mecnûn, övebilmek,
Bir gül ki; ne izzet, O’nu candan sevebilmek.

vezni: mef‘ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün