KUDÜS DİYE…
ŞAİR : İbrahim ŞAŞMA ibrahimsasma@hotmail.com
Rasûl’ün gözünden yaşlar,
Kudüs diye, Kudüs diye…
Uçar gider göçmen kuşlar;
Kudüs diye, Kudüs diye…
İhlâs yurdum, îman yurdum,
Vuslatın düşünü kurdum,
İlk kıbleme baktım durdum;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Dilimdeki iki hece,
Akşam-sabah nice nice,
Duâ ettim ben her gece;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Gam yüklü Mescid-i Aksâ,
Rasûl’ü mü bekler yoksa?
Bahçesinde güller koksa;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Kin inşa olalı beri,
Ağlar yine mazlum biri,
Bak yüreğim işgal yeri;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Dağlar, taşlar, toprak bile,
Neler söyler, gelse dile,
Kalbim çarpar bir aşk ile;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Gün gelecek rahmet yağar,
O nur, karanlığı boğar,
Güneş bile ona doğar;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Gönlümün burcunda sancak,
Îmânımla düşmez ancak,
Güneş yeniden doğacak;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Eğilmesin zulme karşı,
İslâm dünyasının başı,
Dinmez gözlerimin yaşı;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Hakkı söylesin diller,
Göklere açılsın eller,
Yolcuyu bekliyor yollar;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Nerede bir yetim ağlar,
Elim kolum gelip bağlar,
Yüreğimi bir ok dağlar;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Nice peygambere sıla,
Cenneti muştular kula,
Seyyah olup düşsem yola;
Kudüs diye, Kudüs diye…
Mahzundur Mescid-i Aksâ,
Kahrolurum boynun yıksa,
Bir canım var, varsa yoksa;
Kudüs diye, Kudüs diye…