KERBELÂ’YIM YASLIYIM
ŞAİR : M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Isınmadan toprak, yeşermeden dal,
Tan vakti güneşle hayalime dal!
Yerleş gönlüme gel senelerce kal!
Hem Kerem hem Aslı’yım,
Kerbelâ’yım yaslıyım.
Rasûl’un reyhanı nâzenin güldüm,
Ay doğdu zamanı ikiye böldüm,
O’nsuz kaldığımda kupkuru çöldüm.
Fahr-i Âlem nesliyim,
Kerbelâ’yım yaslıyım.
Tutuşsun bedenim, kül olayım tek,
Kalmayayım ayrı, son tufana dek.
İntizârımı al asırlara ek.
Ehl-i beyt nefesliyim,
Kerbelâ’yım yaslıyım.
Şip Vadisi yılı emdim yokluğu,
Fâtıma Annemle tattım tokluğu,
Aldattı Kûfe’nin yalan çokluğu.
Şâh-ı Sultan fesliyim,
Kerbelâ’yım yaslıyım.
Zalimi çok olan günün sonunda,
Cibril’le tanıştım. Hasan yanında,
Yanakları pembe kandı O’nun da.
Şühedâ hevesliyim,
Kerbelâ’yım yaslıyım.
Vahyin can bulduğu garip Medine,
Düştü şecere-i mel‘un fendine,
Baş verdim ki halel gelmesin dîne.
Her acının misliyim,
Kerbelâ’yım yaslıyım.