GELİN CANLAR BİR OLALIM!
ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com
Rabbim birliğine zeval vermesin!
Ne dil kalır, ne din kalır bölende…
Düşmanların hiç gün yüzü görmesin!
Fırsat verme bağrımızı delende…
Bizi sevmiş, kul eylemiş Yaradan,
Habîbi’ne teslim etmiş sıradan.
Hikmet ile ayır akı, karadan!
Tefekkürle deryâlara dalanda…
Kur’ân ve Sünnet’in hâdimi ceddin,
Alperenleriydi nice serhaddin.
Aş nice surları, aşmadan haddin!
Bir gün sana cenkte sıra gelende…
Sendedir îmânın kâmili, hası,
Zikrinle silinsin günahın pası.
Çağır imdadına Hızır, İlyas’ı!
Ne ki bir zor ile darda kalanda…
Küskünler barışsın, canlar birleşsin,
Ümit fidanları aşkla gürleşsin,
Gönlümüzde muhabbetler yerleşsin;
Rûhumuzdan gam, kederi alanda…
İnançlı yüreğe şüpheyi sokma!
Yaptığın bir hayrı hiç başa kakma!
Ömrün kazancını mahvedip, yıkma!
Nefsin, can özüne benlik salanda…
Hak ve hakikatle bir olsun işin,
Helâl kazanç ile ballandır aşın,
Nevbahâra dönsün, zemherî kışın;
Mazlumlar kurtulup, huzur bulanda…
Kuvvetlendir millî birlik bağını!
İmrendir kendine, hasım çağını!
İndirme göklerden al bayrağını!
Ezan sesi rûhumuza dolanda…
Ecdâdın, kanıyla sulamış yurdu,
Huzurla yaşamış kuşuyla, kurdu,
Milyonlar sefere hazır bir ordu;
Kös vurulup, nakkāreler çalanda…
İki asır ben bu dertle yanarım,
İlletimi azdırmayın, kanarım,
Çağlayarak aksın sevgi pınarım;
Can cânâna kavuşanda, gülende…
Dağların bir güzel, gölün bir güzel!
Bülbülün bir güzel, gülün bir güzel!
Zeybek, horon, «bar»da, hâlin bir güzel!
Davullar çalınıp toylar olanda…
Bir yanda Sakarya, bir yanda Fırat,
Köroğlu seslense, şahlanır kırat!
Âşıklar doyunca almaz mı murat?
Ebedî vuslata karar kılanda…
Nebîler diyarı Anadolu’muz,
İki halîfeden sûfî kolumuz,
Eyüpçe sabreder dertli kulumuz;
Tevekkül eyleyip Hakk’ı bilende…
Rasûl’ün hadîsi, sahâbe izi,
Çağırır mü’mince birliğe bizi,
Türk’e kardeş Kürt’ü, Lâz’ı, Çerkez’i;
Şehid olur Allah için ölende…
Yesevî Dede’nin ırmağına koş!
Mevlânâ’yla durul, Yûnus ile coş!
Mânevî makamlar asla kalmaz boş!
Tanırsın onları hüznün silende…
Gel Niyazkâr çok eyleme kelâmı!
Dosttan esirgeme yüce selâmı!
Huzur mu dilersin, yoksa belâ mı?
Uhuvvetle biter kahrın, çilen de.