YABANCI…

ŞAİR : Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com

Görünüşte bizden gibi dursan da,
Kalben, rûhen yabancıdan yancısın!
Dilden bazen tam tersini dersen de;
Hep onlara hayran; şöhret, şancısın!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Materyalist cehâletin tezgâhı,
Etti seni süflîliğin seyyahı,
Oldun böyle azgınların küstahı;
Maddecisin, nefse köle bencisin!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Çağdaş mağdaş dilindeki terâne,
İç âlemin insanlıktan vîrâne,
İsterlerse dönüşürsün tirana;
Gözü bağlı, bağnaz batı yöncüsün!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

İnsanının aleyhine atarsın,
Ecnebînin mâtemini tutarsın,
Bu kinle sen vatanı da satarsın;
Müslümana câhiliyye hıncısın!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Bu toprakta arta kalan Bizans’sın,
Adın yerli, kendin Coni ve Hans’sın,
Emperyalist fitneciye bir şanssın;
Haçlılara borazancı, çancısın!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Düşman ile yeislerin müşterek,
Zihniyetin ve hislerin müşterek,
Saplantı ve kaprislerin müşterek;
Çıkarcısın, fırsatçısın, ancısın!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Kapatarak insan olma faslını,
Maymunluğa dayandırdın aslını,
İfsat ettin kültürünü, neslini;
İlim diye efsâneci, zancısın!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Câhiliyye müşrikinden yok farkın,
Şahısları putlaştırır pis şirkin,
Fânîlere tapınırsın çok çirkin;
Hep bâtıla taraflıkta öncüsün!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Îmânını soldurdun; «Sol! Sol!» diye,
Bâtılizmi tercih ettin yol diye,
Kullandılar seni «sâdık kul» diye;
Düşmanların postalısın, koncusun!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Olmuştun dün Maocu ve Leninci,
Merhametsiz kahrolsuncu, tel’inci,
Bu millete revâ gördün her linci;
Teröristsin, anarşistsin, kancısın!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Ağzı yayıp şevkle dersin; «da Vinci»,
Sarmaz seni Sinanların övüncü,
Mâtemindir bu vatanın sevinci;
Yabancıya çanak tutan hancısın!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Onlardan bir kopya, kılık kıyafet,
Sana bakar şeytan çeker ziyafet,
Putun hevâ, gönlün dolu bin âfet;
Rûhun ölü, bedenci ve tencisin!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Bu milletin îmânına yabancı,
Kültürüne, irfânına yabancı,
Tarihine, destanına yabancı;
Söylesene, sen kimlerin gencisin?
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Dönmelerin çokluğudur derdimiz,
Bu sebepten ilerlemez yurdumuz,
Kuvvet bulmaz; toplumumuz, ferdimiz;
Mü’minlere nefret dolu kincisin!
İçimizde iflâh etmez sancısın!

Yerli iken yaban olan herkese,
«Kapılmışsın» deriz; «yanlış adrese,
Sonuna dek yolun böyle giderse;
Azap üzre sonsuzlukta soncusun!
İçimizde iflâh etmez sancısın!»