O GÖNÜL ÜZÜLMESİN!..
ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)
“… Amelleriniz bana arz olunur, hayırlı amellerinizi gördüğümde, ondan dolayı Allâh’a hamd ederim; kötü amellerinizi gördüğümde ise sizin için Allah’tan mağfiret dilerim.” (Heysemî, IX, 24)
“… Sakın (günah işleyerek, mahşerde) yüzümü kara çıkarmayın!..” (Bkz. Müslim, Hac, 147)
Cânân okur risâleyi, hüsran yazılmasın…
Mushaf misâli veche, kederler çizilmesin…
Aksın ki alnımızdan O’nun yollarında ter,
Şefkatle ağlayan göze, yaşlar dizilmesin…
Mahşerde Gül, bizim yüzümüzden kızarmasın,
Müşfik Gönül, diler bize zinhar kızılmasın.
Vahdette içtimâdır O Şâh’ın vasiyyeti,
«Ümmet dağılmasın.» dedi, «Saflar bozulmasın…
Her hücre tüm beden gibi olsun da yekvücut,
Yekpâre bir hisar gibi tek taş sezilmesin…
Kardeşçe istesin, neyi isterse kendine,
Kardeş için kabir, kuyu aslā kazılmasın!
Bir an dahî bırakmayın iblîse tek kapı,
Azgın nefis yüküyle selim kalp ezilmesin…
Ukbâda çekmeyin çile, dünyâda sabredin,
‘Allah, Gafur Rahim’ diye gayret çözülmesin.»
Tâlî, uyup da şeytana hiç düşme mihnete…
Rahmet Nebîsi, şâfi-i ümmet üzülmesin!..
Mushaf misâli veche, galâtlar çizilmesin,
Cânân okur şu karneni, hüsran yazılmasın…
vezni: mef’ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün