HÜNKÂRIN GÜLÜŞÜ
ŞAİR : M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Zemherîde açan güle koşmayın,
Âlem güler, güldüğünde Hünkârım…
Dertlininki tebessümdür şaşmayın,
Elem güler, güldüğünde Hünkârım…
Adâletin gözlüğüyle bakılır,
Esâretin tacı, tahtı yıkılır,
Hürriyetin meş‘alesi yakılır;
Kalem güler, güldüğünde Hünkârım…
Döner çiçek bahçesine vatanım,
Bayrağımın rengi olur al kanım,
Köyüm, kentim, memleketim, dört yanım;
İlim güler, güldüğünde Hünkârım…
Bilgelere yeni ferman verilir,
Lehçelerin lügatine girilir,
Elin sözü ayıklanır, derilir;
Dilim güler, güldüğünde Hünkârım…
Yakarışım; kâinattaki payım,
Börtü-böcek, ovam, denizim, çayım,
Haftam, günüm, saat, saniye, ayım;
Yılım güler, güldüğünde Hünkârım…