MALAZGİRT DESTANI
ŞAİR : GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com
Tarihin vadisinde yankılanır bir türkü,
Ezgideki hoş sadâ anlatır bize Türk’ü.
Gönlümün aynasından geçmişe bakıyorum,
Dolunay zirvelere hilâlle akıyorum.
Dolunay zirvelerden görünüyor Malazgirt,
Kır atının üstünde Türk’e sevdalı yiğit.
Anadolu yaylası, Türklüğün has hülyası,
Bu hülya senelerdir Alparslan’ın rüyası.
Bin yetmiş bir yılının Ağustos sıcağında,
Bizans’a meydan okur, tam kendi ocağında.
Bir Cuma sabahıdır, el açılır semâya,
Kılıç kında beklerken, gönül varır uhrâya.
Beyaz atın üstünde bembeyazdı dilekler,
Şehâdet arzusuna şahitti tüm melekler.
Malazgirt ovasına sanki hilâl inmişti,
Cuma salâlarına Bilâl sesi sinmişti.
Pas tutan kapıların paslı kilitlerini,
Açmaya ahdederek sürer binitlerini.
Öyle bir cenk başlar ki Allah nidâlarıyla,
Yiğitlerin yarışı cennet sevdalarıyla.
Kat be kat üstün Bizans, Alparslan’a baş eğer,
Haç yere gömülürken hilâl zirveye değer.
Alparslan’la erilen kutlu zafer müjdesi,
Anadolu ufkunda parlar şükür secdesi.
Segâh besteler ile susturunca çanları,
Yazılır Malazgirt’te yiğitlik destanları.
Güneşin ardı sıra bir kutlu akıştır bu,
Nizâm-ı Âlem için yürekten bakıştır bu.
Günbeyli’yi mest eder göklerdeki gülüşler,
Erildikçe maksûda gerçeğe döner düşler.
Gönlümün aynasından geçmişe bakıyorum…