BURAM BURAM OLAYIM…
ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com
Derlerdi inanmazdım, ölümle uyanışa,
Ölünce kavuşurmuş insan, nice tanışa.
Ne ebedî saâdet onla Hakk’a varışa,
Oysaki kapılmışız nefsimizle yarışa.
Ya ebedî saâdet ya hüsrandır sonumuz,
Âhiret yokmuş gibi hep dünyadır konumuz.
Birazcık düşünmeli, aslı nedir insanın?
Nasıl tutar bedeni muallâkta şu cânın?
Ömrümüzden eksilir verdiğimiz nefesler,
Rûha zindan değil mi, günahkâr ten kafesler?
Var ne varsa âlemde O; «Ol!» derse vâr olur,
Cennetle müjdelenen şehidle, ebrâr olur.
Îman ne büyük nimet, hamd eden her insana,
Tevbe, istiğfar, zikir kavuşturur ihsana.
Nasihat kolay, lâkin yaşamak hayli zordur,
Münafığı, münkiri bekleyen kızgın kordur.
Rabbim affet kulunu rızâna râm olayım,
Niyazkâr’ın olarak buram buram olayım…