TEVÂZUUN GÖLGESİNDE
ŞAİR : CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com
Bizi germiş nefsin yayı,
Pozlar ukalâ ukalâ,
Bırakın yalçın kayayı,
Tozlar ukalâ ukalâ…
Îmanlar pas tutmuş kında,
Hırçınlık yükselmiş kanda,
Şımarıklık makamında,
Sazlar ukalâ ukalâ…
Göz pınarı kurutulmuş,
Hisli kalpler avutulmuş,
Baharda kış unutulmuş,
Yazlar ukalâ ukalâ…
Böbürlenmek şimdi moda,
Takvâ bir bilinmez ada,
Burun bir karış havada,
Nazlar ukalâ ukalâ…
Bu ne kibir, bu ne gurur,
Tevâzuda gerçek huzur,
Hem üst telde, hem de mağrur,
Sözler ukalâ ukalâ…
Tevâzuun mumu sönmüş,
Kisve kuldan öne konmuş,
Birer köseleye dönmüş,
Yüzler ukalâ ukalâ…
Celil’im ceddine yakış,
Bozmasın seni bu akış!
Allâh’ım bu nasıl bakış,
Gözler ukalâ ukalâ…