GAMZELER GÜL AÇMIŞ…
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Gözlerin, gördüğün rüyayı yakar,
Gamzeler gül açmış, dudaklar ateş…
Bir damla gözyaşın, deryâyı yakar,
İçimde çağlayan ırmaklar ateş…
Saçından kıvılcım almış geceler,
Dilime kor gibi düştü heceler,
Yüzünü benden mi saklar peçeler?
Gökler de tutuşmuş, şafaklar ateş…
Adını duyanda çöller kavrulur,
Alevine değen rüzgâr savrulur,
Hasretine sıla-gurbet vurulur,
Yakın olmak bin âh, uzaklar ateş…
Bu nasıl yangın ki, damarda akan?
Örs-çekiç arası nâçar bırakan,
Bakışların şimşek gönlümde çakan,
Her zerremi dağlar, kucaklar ateş…
Bir yanım pür neşe, bir yanım efkâr,
Aşkın gülzârında seyrâna çıkar,
Yürüyorum sana doğru; yağmur, kar…
Bu şehr-i İstanbul, sokaklar ateş…