Hastaya Derman Sunandı

ŞAİR : M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com

Kendinden çok ümmetine,
Gece hem gündüz yanandı.
Âlem muhtaç himmetine,
Candan öte bir cânandı.

Kaybedenler O’na gelir.
Arayanlar O’nda bulur.
Dokunduğu şifâ olur.
Hastaya derman sunandı.

Severdi Sevr’i, Hirâ’yı.
Saray bilirdi sahrâyı.
Cibril’den aldığı vahyi,
Dolunay gibi yayandı.

Yer altında filizlenen,
Kalp atışında gizlenen,
Dağlar ardında izlenen,
Ne varsa O’na ayândı.

Zihinlerin arındığı,
Güler yüzün barındığı,
Tebessümün sığındığı
Cennet misali limandı.

Bir tutardı yazı, kışı,
İçinin aynası dışı,
Her hâli her davranışı,
O’ndaki açık beyandı.