Bir Beyaz Hüzün!
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de
-Sarıkamış şehidlerine-
Bu millet unutmaz şehitlerini,
Hayalinde o mahşeri kuruyor…
Anadolu hâlâ yiğitlerini,
Destanlardan, türkülerden soruyor…
Ayaz ölüm, rüzgâr ölüm getirir,
Bu toprak, kan rengi güller bitirir,
Bir acı ki, gören aklın yitirir,
Serhat boylarında nöbet sürüyor…
Tekbir sesleri de buz kesmiş derler,
Tarih susar, dile gelse siperler,
Başları göklerde er oğlu erler,
Dağ dağa yaslanmış gibi duruyor…
Tetik düşürmeden donup kalmışlar,
Hakk’a canlarını sunup kalmışlar,
Sonsuzluğun rüyasına dalmışlar,
Gözleri kim bilir neler görüyor…
Ayaklar yürümez, eller tutar mı?
Çığ düşer mi, uçurumlar yutar mı?
Rûhunun güneşi gayri batar mı?
Âfâkı bir beyaz hüzün bürüyor…
Sarıkamış, Mehmetçik’in özüdür,
Sarıkamış; vatan, namus sözüdür,
Sarıkamış, şehâdetin közüdür,
Kar altında aşkın nabzı vuruyor…