MAZLUM ÇOCUK
ŞAİR : Ahmet ARSLAN arslanahmet52@hotmail.com
Fırtınalar kopuyor, yuvalar dağılıyor,
Tut yavrunun elinden, hadi koş barış için…
O, küçücük yaşlarda acıya boğuluyor;
Tüm engelleri bir bir, hadi aş barış için…
Yer-gök, iç içe girmiş, sanki şimşek çakıyor,
Sığındığı yorganı bir hamlede yakıyor.
Patlayan hiddet topu ne var, ne yok yıkıyor,
Sicim gibi dökülür acı yaş barış için…
Karanlık; perde olur, korkudan gözlerine,
Beyaz bir örtü düşer, o solgun yüzlerine,
Titrerken sözü geçmez, tutmayan dizlerine,
Ümit ver yavrulara; durma, koş barış için…
Bir ömür geçen hayat; şiddetten ibaret mi?
Sayıp-söyleyip, dövmek, sövmek bir maharet mi?
Bu kızgınlık, bu alev; kül eden hararet mi?
Yıldızla kaplı semâ, olur hoş barış için…
Kinle nefret büyüten kötü yola sapıyor,
İnsan huzur-güvenden bir hiddetle kopuyor!
Hayatın şartları mı bizi böyle yapıyor?
Biraz da hoşgörüyle, hadi coş barış için…
Arslan Ahmet yanında, söyle, korkma adını,
Hadi çık mazlum çocuk, duyur sen imdadını…
Ömrünce hiç aldın mı özgürlüğün tadını?
Damla damla dökülme hadi taş barış için…