SENELER AH SENELER!
ŞAİR : Hadi ÖNAL hadional23@gmail.com
Seneler ah seneler; ayı, mevsimi, yılı…
Ne kadar seversen sev, bilmez ki kıymetini.
Seneler ah seneler, hem oynak hem boyalı…
Yüzüne gülümserken saklar kem niyetini.
Seneler ah seneler, ayırır sonra derer,
Çocukluk, hayal meyal; gençlik rüzgâra esir.
Seneler ah seneler, günü dertlerle örer,
Toplasan da çarpsan da, kalır hüzünlü kesir.
Seneler ah seneler, gönlü hayalle yemler,
Ardından koştururken çok görür oh demeyi.
Seneler ah seneler, yürekte acı demler,
Yorumsuz karanlıkta inkâr eder emeği.
Seneler ah seneler, giydiği samurlarla,
Kimini tekmelerken kimisini kayırır.
Seneler ah seneler, vakitsiz yağmurlarla,
Tek can olan dostları birbirinden ayırır.
Seneler ah seneler; adressiz, yurtsuz, yersiz…
Meydan okur siyaha, beyaz terör estirir.
Seneler ah seneler, gözler kalınca fersiz,
Çeker çizgi alına, aynalara küstürür.
Seneler ah seneler, borçlu çıkarır bizi,
Sonra döner haczeder nemiz varsa alacak.
Seneler ah seneler, bükerken dizimizi,
Karar verdim artık der; «Ne dersem o olacak!»
Seneler ah seneler, ne durur ne yorulur,
Verirsin olan varın, o canda gülün ister.
Seneler ah seneler, ten evine kurulur,
İşte al közüm dersin; yetmez der külün ister.
Seneler ah seneler, hükmü ancak dünyaya,
Rûhun kanat açarken ardından bakakalır.
Seneler ah seneler, sen uçarken ukbâya,
Hasediyle baş başa, hıncı dönmekten alır.
11 Aralık 2013, Elazığ