MUHARREM ŞEHİDLERİ
ŞAİR : M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Her dakika, her saat Kerbelâ soluyorum.
Zikredilince adı, zor-belâ soluyorum.
Kanım sıçrar tepeme, dönerim çağlayana,
Andıkça Hüseyin’i hasretle doluyorum.
Fâtımatü’z-Zehrâ’nın kutlu emânetini,
Yalnız bıraktık çölde, saçımı yoluyorum.
Peygamber torununa kılıç sallayan elin,
Gölgesini gördükçe başka hâl oluyorum.
Geçince isimleri lânet Şimir, Yezîd’in,
Sancı siner sîneme, nefessiz kalıyorum.
Ehl-i beytin terine muhtaç iken kâinat,
Kanı damlıyor yere, kalbimi deliyorum.
Nasıl doğdun ey güneş o vahşetin üstüne?
Sen ne yaptın ey gece, düşünüp dalıyorum.
Nûr’un Reyhanları’ndan suyu kıskanan Fırat,
Gözümde yoksun artık, gönülden siliyorum.
Makam, mevki uğruna küfre biat edeni,
Kahreder yüce Rabbim, inşallah diliyorum.
Âlem bilir ki beni, sana karşı duranı,
İki yüzlü Kûfe’yi, taşlara çalıyorum.
Tenine değen oku, hayal edip kılıcı,
Zeyneb’in feryadını, duydukça ölüyorum.
Yarama tuz basarak; «Muharrem Şehidi»min,
On dört asırdan beri, peşinden meliyorum.
And olsun Şâh-ı Merdan, zulmü hiçe sayarak,
Rasûl’ü rehber bilip, izinden geliyorum.