ŞU DÜNYAYA KUL OLMA!

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com

Gel nefsine aldanıp,
Şu dünyaya kul olma!
Ömrünü bitmez sanıp,
Şu dünyaya kul olma!

Ata, dede, yâr nerde?
Her biri kara yerde,
Bir gün iner son perde;
Şu dünyaya kul olma!

Gam, sevinç devir devir,
Gönlünü «Bir»e çevir.
Rabbin Rahmân, Rahîm’dir;
Şu dünyaya kul olma!

Gelmez giden tek bir an,
Şükredip Hakk’a dayan…
Gafil olma tez uyan;
Şu dünyaya kul olma!

Bir varmış, bir yok gibi…
Meşakkati çok gibi,
Gözü doymaz tok gibi;
Şu dünyaya kul olma!

Can durmaz ebed tende,
Mevlâ’ya sığın sen de,
İyi anıl gidende…
Şu dünyaya kul olma!

Gül kokar «gülkurusu»
Duru akar «duru su»
Varsa Allah korkusu;
Şu dünyaya kul olma!

Boşa yorma nefesi,
Kırıp at ten kafesi,
Terk et hevâ-hevesi;
Şu dünyaya kul olma!

Velvele düşmüş câna,
Niyazkâr’ı kim ana?
Dönüş O’nadır, O’na;
Şu dünyaya kul olma!