EMÂNET
ŞAİR : Yaşar TAŞKESEN
Haydi, son kez toparlan sona doğru giderken,
Zamanın kanadında gidiyoruz habire!
Duyguların ateşi söndü sönecek derken,
Farkına varamadan gireceğiz kabire!
Gönül emânet bize, beden, mal, can emânet,
Değer verdiklerimiz bulaşmamalı «şerr»e.
Duâya âşık diller nasıl edecek lânet.
Rûhu tertemiz kılıp saklamalı mahşere!
Akla vahyin nûruyla çeki düzen vermeli.
Nazar etmeli arza basîretle kaç kere.
Sıkıntıya kedere, sabır göğüs germeli.
Zehir diye bilinen dönecektir şekere!
Dünyamıza ışıktır, Nebî’nin kutlu yolu.
İslâm’ı yaşamalı bulaştırmadan kire.
O ahlâkın içinde bin bir çeşit sır dolu.
Öyle bahtiyar kulun kalbi başlar zikire!
Adım adım sonsuza çıktı kervan, yol alır.
Ölüm telâşesinden ruhları sarar bere.
Gidenin arkasından varsa eseri kalır.
Kurtuluş istiyorsan kulak ver Peygamber’e!
15 Ağustos 2011