İBRET İÇİN DÜZ SÖYLEDİM…
ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com
Gönül, sende Dost nazarı;
Bu cezbeyle döndüm işte!..
Edep bürün, aç esrârı,
Her nefeste yundum işte!..
«Belâ» dedim Dost ahdine,
Meylim düştü gül bahtına!..
Gâh oturdum arz tahtına;
Gâh «od»unda yandım işte!..
Oku, bu kul defterini;
Al ötenin haberini!..
Gör bu tevhid seferini,
Kaç devrâna kondum işte?!.
Ferman sensin, bu âşığa;
Nefsi serdim dört eşiğe!..
Çöle inen son ışığa,
Yedi iklim kandım işte!..
Alan var mı aşk tadını?
Duydum «ney»in feryâdını!..
Elif elif Dost adını,
Üç kıt’ada andım işte!..
Sözü süzdüm, öz söyledim;
Derin gördüm, az söyledim;
İbret için düz söyledim;
Bir âleme sundum işte!..