GÜZELE ÇAĞRI
ŞAİR : M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com>
Sarardı yapraklar, döküldü gazel;
Değişip mevsimler güz olmadan gel…
Gün geçtikçe daha kötüye doğru,
Çoğalıp yaralar yüz olmadan gel…
Ham çıktı, toprağa diktiklerimiz,
Diken açtı kalbe ektiklerimiz,
Ne hasretle başa çektiklerimiz,
Düşman maşasında köz olmadan gel…
Gittikçe büyüdü hasret kervanı,
Tipi, boran yazda sardı dört yanı,
Kirli eller öksüz koydu vatanı,
Budanan kol, bacak, göz olmadan gel…
Ümitle uyandık doğan her güne,
Kara sis çöktü hep günün önüne,
Yıllar hasret kaldı toya, düğüne,
Gölgelenen kabuk öz olmadan gel…
Kalmadı tarlada sevgiden ekin,
Yağdıkça yağmurlar boy veriyor kin,
Güzelin yerine sinsice çirkin,
Girip lügatlere «söz» olmadan gel.