GEL DE AĞLAMA!..

ŞAİR : SÜKÛTÎ (Hızır İrfan ÖNDER) onderirfan@gmail.com

Gaye hırpalandı, vakit zordadır,
Sevgi boğazlandı, gel de ağlama!..
Dağlar kasvetlendi, gönül dardadır,
Yürek ayazlandı, gel de ağlama!..

Düne ait ne var ise yıkıldı,
Ne yazık ki selîm kalpler kırıldı,
Hâtıralar bile bize darıldı,
Mâzî alazlandı, gel de ağlama!..

Zahidler el çekti, açlar yağmada,
Muhterisler şimdi çağı sağmada,
Yeryüzüne doğru cahil ağmada,
Zulüm palazlandı, gel de ağlama!..

Câhiliyye aşkı nüksetti birden,
Temizlenemedi kalpler o kirden,
Aklı evveller de ders almaz pîrden,
Edep marazlandı, gel de ağlama!..

«Vebâle düşerim!» korkusu bitti,
Kötülük zirvede, iyilik yitti,
Sükûtî’nin aklı, sonunda gitti,
Günah pervazlandı, gel de ağlama!..