ÂLEMLERE RAHMETSİN…

Bekir ÇİÇEK

Allâh’ın Habîbi’sin, varlık ithaftır Sana,
Varlığın nûru olan hilkatinle rahmetsin…
Âlemlere rahmetle gönderildin cihâna,
Hakk’ın bizzat verdiği sıfatınla rahmetsin…

Mahzun olurdu gönlün, bir karınca incinse,
Şahsı îkaz ederdin hayvanına hor binse,
Sevinirdin varlığın hak-hukûku bilinse,
Hakları korumada dikkatinle rahmetsin…

Anaların gözyaşı Sen’i içten ağlattı,
Mazlumların her âhı yüreğini kanattı,
Ümmetine şefkatin katmerliydi kat kattı,
Kalbindeki emsalsiz rikkatinle rahmetsin…

Allah’tan bir rahmetle gönülleri kırmadın,
Müjdeledin, uyardın, sevdirdin, bıktırmadın,
Kardeş ettin herkesi, nefretle baktırmadın,
İrşaddaki üslûbun, sanatınla rahmetsin…

Beşeri çekip aldın çukurun kenarından,
Ebediyyen kurtardın cehâletin nârından,
Nice cennet gösterdin kalbinin baharından,
Mü’mine kanat kanat şefkatinle rahmetsin…

Rabbimiz mü’minlere; «Gül’e salât edin!» der.
Bir kez salât edene, on kez merhamet eder,
Rahmetten mahrum kalır, salâtı terk edenler,
Merhamete erdiren salâtınla rahmetsin…

Ellerime koysanız hem güneşi hem ayı,
Önüme serseniz de bütünüyle dünyayı,
Ölüm olsa ucunda, bırakmam bu dâvâyı,
Diyerek gösterdiğin sebâtınla rahmetsin…

Yaşadığın zamanda kıymet buldu hayatlar,
Vahşetler sona erdi, dindi bütün feryatlar,
Yaşarken gömülmekten kurtuldu kız evlâtlar,
Hayata mânâ katan hayatınla rahmetsin…

Vefatından sonra da rûhâniyetin yaşar,
Rabbe, dâim edersin bizim için istiğfar,
«Ümmetim!» der durursun nefha-i sûra kadar,
Yüce Dost’a erdiğin vefâtınla rahmetsin…

Asık suratlı günde yüce dîvan kurulur,
Bütün insanlık için şahitliğin sorulur,
Selâm yurdu cennete ancak Sen’le varılır,
Kevser havzı başında vuslatınla rahmetsin…