ÖLÜM VARSA…

Yusuf DURSUN yusufdursun66@yahoo.com

Gül dalında bülbül olsan,
Neye yarar ölüm varsa…
Bülbül için bir gül olsan,
Neye yarar ölüm varsa…

Bu dünya bir dipsiz kuyu,
Can almaktır bütün huyu.
Tatsan bile her duyguyu,
Neye yarar ölüm varsa…

Malın, mülkün, paran olsa,
Hizmetini gören olsa,
Her derde bir çaren olsa,
Neye yarar ölüm varsa…

Çocukluğun ne tatlıydı,
Yüreciğin kanatlıydı.
Âh ederek söyle haydi,
Neye yarar ölüm varsa…

Tutulmazdın gençliğinde,
Öyle canlı, öyle zinde…
Âlem yürüse izinde,
Neye yarar ölüm varsa…

Ne tez geldi yaşlılığın,
Hâtıralar yığın yığın…
Ömür gitti diye döğün,
Neye yarar ölüm varsa…

Oturdum bir köşke desen,
Doyamadın aşka desen,
Son nefeste «keşke» desen,
Neye yarar ölüm varsa…