GÜL DEVRİNDEN GELİR AKAN BU NEHİR

M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com

Mevzu vatan ise yer yok şüpheye,
Saflar arasında bellidir yerim…
Dayanmayadursun bıçak kemiğe,
Nârasız nefese esâret derim…

Bayrağıma bir göz yan baksın hele,
Vallâhî çöker gök, kopar velvele.
Çanakkale’de sor yedi düvele,
Ben maddeye diz çöktüren bir erim…

Güneşin doğduğu toprağa, taşa,
And olsun savaşa, yenilmez başa.
Ateş olsa düşman eğilmem hâşâ,
Küffarla sonsuza sürer seferim…

Er meydanı tanır soylu atları,
Zamanı gelince ve pusatları.
Düşer cümle şerrin kol, kanatları,
Kılıç kabzasına değince terim…

Gül devrinden gelir akan bu nehir.
Mazluma zemzemdir, zalime zehir.
Hak içinse ölüm, istemem tehir.
Ezelden bu yola âşık neferim…

Hoşgörülüyüm hem sevgi doluyum.
Şâh-ı Nakşibendi’n Yûnus koluyum.
Tekbir Allah kelâmımla uluyum.
Mevlânâ, Hüdâyî sönmeyen ferim…