DEDİLER Kİ…
Sadettin KAPLAN sadettinkaplan@gmail.com
Kervanda nefes yok, tek ses çıngırak,
Heybeler gam dolu, yollar çok ırak,
Tükendi dermanın ey düş devesi,
Bu son dönemeçte çök beni bırak…
Bin sevda ezildi her çöküşümde,
Ve bülbüller isyan edip düşümde,
«Solmadı mı o gülistan?» dediler.
Dediler: «Hayale ser düşü uyu,
Ki gözün görmeye Anadolu’yu»
Masada kadehi sanıp da kuyu,
Bir tutam yeşile «bostan» dediler.
Anadolu hatırlanmaz hâtıra,
Revâ mıdır düş gerçeği batıra,
Kâğıda sıçrayan üç-beş satıra,
«Anadolu için destan» dediler.
Yaşıyorken bilinmeyen ozanı,
Ölünce ettiler çağ borazanı,
Sorduk sebebini kızı-kızanı,
«Bu da bir âdettir yastan» dediler.
Antik ozanlara balkıdıkça gün,
Dile gelmez yaşıyorken öldüğün,
«Sanat iksirini bâde diye dün,
İçen var kalaylı tastan» dediler.
Sesi bu mu bağlamamın telinin?
Gayrı selâmı yok seher yelinin,
Diz çöktürüp önünde bir delinin,
«Öp elini işte ustan» dediler.