SEHER VAKTİ YELİ KADAR DURUYUM
M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Türlü sual sorup arama beni,
Cevabı içinde gizli soruyum…
Kirden berî tuttum emânet teni,
Suya düşen güneş gibi kuruyum…
Hikmet âleminde çözüldüm geldim.
Özümden ayrıldım üzüldüm geldim.
Göğün kuşağından süzüldüm geldim.
Nazlı menekşenin nazlı moruyum…
Neyde mânâ bulan nefes biçimi,
Bir muhabbet sarar bazen içimi.
Tövbe gözyaşıyla sildim suçumu,
Seher vakti yeli kadar duruyum…
Merhamet ipiyle ördüm kendimi,
Yokluk diyarına sürdüm kendimi,
Uyandım bir dağda gördüm kendimi,
Bin çiçekte bala hasret arıyım…
Yalan yeşermeyen vadide bittim.
Sâdıklarla yandım, onlarla tüttüm.
Ummana karıştım damlada yittim,
Tamdan uzak kaldım mahcup yarıyım…
Makam gömleğini atıp kenara,
Dayadım sırtımı ebedî vara.
Set çektim gönlümü kül eden nâra,
Cemre düşmez yerin billûr karıyım…