VARSAM…
Bekir ÇİÇEK
Bu ayrılık bitse, varsam Ravza’na,
Güle, gülde fânî bir benle varsam…
Lâyık ümmet olup ersem rızâna,
Muhabbetle koşan bedenle varsam…
Gül vârisin bize Sen’i okutur,
Gönül dergâhında aşkın dokutur,
Keremli Rabbimden isteğim budur;
Aşkınla mübtelâ bendenle varsam…
Bir küçük iltifat gelse zuhûra,
Kendimden geçsem de gark olsam nûra,
Ölmeden ölerek çıksam huzûra
Gülü, kendinden çok sevenle varsam…
Ravza-i pâkinde sık sık görünsem,
Edeple varsam da lutufla dönsem,
Gide gele Gül’den hâle bürünsem,
En son seferinde kefenle varsam…