GÜLE DÖNDÜRDÜ…
Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com
Bu nice sevgidir, bu nasıl sevdâ?
Eğdi kãmetimi dala döndürdü!..
Ömrümü Mevlâ’ya eyledi fedâ,
Nefsimi bir garip kula döndürdü!..
Sığmadı iz‘ana, düşe, hayale;
Sığmadı ufkumu saran melâle!..
Gönlümü düşürdü bir özge hâle;
Kanlı gözyaşımı sele döndürdü!..
Gâh umudum oldu, gâh içli hasret,
Gâh esrârım oldu, gâh derin hikmet!..
Bu aşktan aldığım her ders, her ibret,
Yolumu bir ince yola döndürdü!..
Ne gün aynı gündür, ne hâl aynı hâl;
Bu aşk esrârının çözümü muhal!..
Bildim bu aşk imiş aşkıma emsal,
Beni hâl içinde hâle döndürdü!..
Eledi yükümden şeri, ehveni;
Bozdu nefs içinde sahte düzeni!..
Arş’a yüklü olan naif bedeni,
Hakk’ı tesbih eden dile döndürdü!..
Rüyama renk kattı Yûsuf adına;
Gül ile erişti vuslat tadına!..
Gönül dayanır mı tevhid oduna?
Yandıkça günümü güle döndürdü!..
04 Mart 2011