GÖZLERİM MANSÛR’A TAKILI KALIR
M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Her gece bin ifrit salar üstüme,
Koyar taş dibekte sınar el beni…
Tahammül gösterip sabredemezsem,
İrfan meclisinde kınar el beni…
Ok olur kendime döner kelime,
Bir amansız sancı biner belime,
Düşlerimin kanı damlar elime,
Nefse hamallıkta dener el beni…
Kadı hüküm için dünyalık alır.
Gölgemin idamlık fermanı gelir.
Gözlerim Mansûr’a takılı kalır,
İnsafsız cellâda sunar el beni…
Zamanın idraki olan Deccâl’in,
Zulmüne hayali yetmez mecâlin.
Ferâset yoksunu cümle ricâlin,
Deryâsında balık sanar el beni…
Mutlak’ın şavkında özümü gördüm.
Özümde «Ene’l-Hak» sözümü gördüm.
Taş ile yüzülen yüzümü gördüm.
Küfür isnadıyla yonar el beni…
Gecenin karası çalınır ala,
Kanaryayı karga sanır budala.
Kinin ateşiyle verilir sala,
Talkınsız definle anar el beni…