ÖLDÜRÜR BENİ…
NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com
Bir firkat acısı, bir canan nazı,
Öldürmez diyemem, öldürür beni…
Ezelî ervahta yazılan yazı,
Öldürmez diyemem, öldürür beni…
Gülüp de geçerim, derdi yok gibi,
Yârin sitemleri kalbe yük gibi,
Bazen kurşun gibi, bazen ok gibi,
Öldürmez diyemem, öldürür beni…
Artık şen bülbülüm inmez bağlara,
Alıp şu başımı çıksam dağlara,
Ardım sıra kopup gelen çığlara,
Öldürmez diyemem, öldürür beni…
Muhabbet meleğim olmuş alıcı,
Konan göçmüş yok ki burda kalıcı,
Peş peşe yediğim hicran kılıcı,
Öldürmez diyemem, öldürür beni…
Dünya dedikleri fânî saltanat,
Âlem de Âdem de emsalsiz sanat,
İster şu gönlümü bir defa kanat,
Öldürmez diyemem, öldürür beni…
Aşk harından melûl-mahzun gezerim,
Kâh sabredip kâh canımdan bezerim,
Avcı iken bir ceylândan bîzârım,
Öldürmez diyemem, öldürür beni…
Niyazkâr vurulmuş sevdâ gülüne,
Bir dalmış, pîr dalmış mihnet gölüne,
Rabbim düşürmesin zalim eline!
Öldürmez diyemem, öldürür beni…