DÜĞÜMÜNÜ ÇÖZ Kİ PASLI DİLİMİN…
M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Kâinatı yoktan var eden Allah,
Düşürme kör nefsin ağına beni…
Birliğine îmân ettim illâllah,
Takma vesvesenin cağına beni…
Eğri-büğrü kaldım, hem günahkârım.
Eksilmez, demâdem artar efkârım
Hasretim Rasûl’e, ulu hünkârım.
Oturt mürşidimin sağına beni…
Düğümünü çöz ki paslı dilimin,
Arz edeyim ahvâlini hâlimin.
Tövbekâr da olsa Haccâc zalimin,
Bağbancı eyleme bağına beni…
Duymayan kulakla, görmeyen gözle,
Yazılmamış yazı, denmemiş sözle,
Götür yâ Rab! Geldim Halilî özle,
Rahmetinle rahmet çağına beni…
Yardımın olmazsa akıl bedeni,
Ateşe çevirir, kül eder teni.
Nakşedip gönlüme olup biteni,
Sürme kovulmuşlar dağına beni…
Kuşdilini bilen Süleyman niçin,
Yalvarır Hüdhüd’e hep için, için?
Kararmış kalpleri ışıtmak için,
Kat yanayım kandil yağına beni…