SABRIN MÜKÂFATI
TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)
Evlâdı olsun istiyor elbet bütün beşer,
İbrâhim’inse bağrını mahrûmiyet deşer…
Dost’un lütuf ve kahrını tefrîk eder mi hiç!
Yanmaz Halîl ateşte, fakat kavrulur, pişer…
Hak’tan hayır diler o, muhabbet Vedûd’a has,
Hak’tan uzak tutan nice sevdâ, bilir ki: Şer…
İsyan, sitem, mukāyese… dönmez dilinde hiç;
Aslā demez: «Neden şuna verdin, üçer-beşer?»
Eller duâdadır, Yaradan’dan niyazdadır;
Gözyaşlarıyla bahre dönen dîdeler şişer…
Kaybetmeden ümîdini, Allâh’a râm olur,
Yıllar geçer, nasîbine teslîmiyet düşer.
Bir gün biter bu imtihan, evlâdı koklar o,
İsmâil’iyle, İshak’ı… çifter verir kader…
Teslîmiyetle yükselir İbrâhim’in soyu;
Tâlî, onun nesilleri: En nurlu elçiler…
Sabrınsa Hak katında mükâfâtı ayrıdır:
Evlâdıdır Halîl’in, O Nur, Seyyidü’l-Beşer!..
Vezni: mef’ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün
1 Temmuz 2008