ÇİÇEKSİZ BAHAR
SÜKÛTÎ (Hızır İrfan ÖNDER) onderirfan@gmail.com
Yâ Rab, ihlâs ile yalvarıyorum,
Şuursuz, sabırsız «kul» etme beni…
Verdiğin nimetler saymakla bitmez,
Ne olur şükürsüz «dil» etme beni…
Bir mısra uğruna ömrümü verdim,
Diyemem ki artık şiire erdim,
Anbean, günbegün kelime derdim,
Hezeyandan farksız «kāl» etme beni…
Be hey dostum olmaz çiçeksiz bahar,
Meyvesiz ağaçta bulunmaz hüner,
Ne çocuklar oynar, ne kuşlar tüner,
Kalbi paramparça «dal» etme beni…
Nefsine kapılıp şerre savrulan,
Hasedinden gece-gündüz kavrulan,
Bî-karar davranıp her dem çevrilen,
İlimsiz, îmansız «dil» etme beni…
Sükûtî’yi kılma ukbâda zelil,
Dünyada kılsan da çileye ehil,
Sen’den gayrisine vermedim meyil,
Elin peteğine «bal» etme beni…