YÂ MEDET RABBİM!

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com

Bir vefâsız âna kaldık
Yâ medet Rabbim! Yâ medet!..
Meçhul bir zamana kaldık,
Yâ medet Rabbim! Yâ medet!..

Uyanmadık gafil düşten,
Haz almadık, evlât, eşten,
Zorda kaldık süflî işten,
Yâ medet Rabbim! Yâ medet!..

Nefsimizle düştük dara,
Gönlümüzde ağır yara,
İsyanlarla atma nâra
Yâ medet Rabbim! Yâ medet!..

Özde Sen’sin özden öte,
Vâsıl eyle muhabbete,
Muhtaç etme muhannete
Yâ medet Rabbim! Yâ medet!..

Bir hâl olmuş gören göze
Günah pusu sinmiş öze,
Hâcet yok ki başka söze
Yâ medet Rabbim! Yâ medet!..

Neler gelmez arsız başa,
Çağ dolanır erer kışa
Umutsuz olmak mı hâşâ
Yâ medet Rabbim! Yâ medet!..

Varsın Sen’den gelsin çile,
Kul pişermiş mihnet ile,
Eksik etme zikrim dile
Yâ medet Rabbim! Yâ medet!..

Yorulmadan ömür atı,
Bahşeyle tevbe fırsatı
Aşksız yürek taştan katı
Yâ medet Rabbim! Yâ medet!..

Ne gam yokmuş hiçbir kârım
Esmâ’n benim bin bir vârım,
Sabrın ile Niyazkâr’ım
Yâ medet Rabbim! Yâ medet!..