ÂN ÇARESİZ CAN ÇARESİZ

Hadi ÖNAL

Döner âlem, döndürür hız,
Kuşku, korku, zan çaresiz…
Seher vakti gökte yıldız
Kayar gider, tan çaresiz…

Yap benliğinle savaşı,
Bakma hemcinsine şaşı,
Damlacık mermeri, taşı,
Oyar gider yan çaresiz…

Alma mazlumun âhını,
Çekmesin âh silâhını,
Her nefis can nikâhını,
Kıyar gider şan çaresiz…

Üç budunda dar kurulur,
Özsu çiçekte durulur,
Fırça durmaz, renk yorulur,
Boyar gider fon çaresiz…

Ecel âdil bakmaz ada,
Ne oduna ne de oda,
Dünyalığı bu dünyada,
Koyar gider han çaresiz…

Ruh bedeni terk edince,
Toprak eler ince ince,
Âdemoğlu gün gelince,
Sayar gider san çaresiz…

Altı ateş, üst açık dam,
Şerh düşülür işlem tamam,
Kefenlemek için imam,
Soyar gider can çaresiz…

Asar zaman asâsını
Sürdürür sur yasasını,
Kırık âlem tasasını,
Yayar gider an çaresiz…