EVLÂDA NASİHAT
CELİL (Halil GÖKKAYA)
Baştanbaşa bir mûcize kâinat,
Yaradan’ı zikrediyor mevcûdat,
Bu işin sırrına ermeli evlât…
Bahşedilmiş akıl, yalnız insana;
Birazcık fikredip Hakk’ı ansana!
Nasihate kulak vermeli evlât…
Neler seçtin her açtığın bohçadan,
Arı gibi bin bir türlü bahçeden,
Şükür çiçekleri dermeli evlât…
Tefekkür gözüyle dalıp da seyre,
Eûzü besmele çekip her hayra,
Şeytanları yere sermeli evlât…
Havanın kıymeti bilinmez niçin?
Şu alıp verdiğin nefesler için,
Hamd edip göğsünü germeli evlât…
Bir hareket, bin bereket getirir,
Pas tutar mı söyle, işleyen demir,
Tembel nefisleri yermeli evlât…
Şu beş şey gelmeden, beş şeyi tanı,
İyi değerlendir geçen zamanı!
Hayatı, ölümle örmeli evlât!
İhtiyar olmadan, gençlik kıymeti,
Hastalık gelmeden, sağlık nimeti,
Zenginken, fakiri görmeli evlât…
Bir zerrecik mikrop, göz göre göre,
Nasıl da herkesi seriyor yere!
Düşünüp, bir daha sormalı evlât…
Her dertli erermiş bir gün dermâna,
İlme rağbet edip, uyup fermâna,
Hem eli, hem beyni yormalı evlât…
Celil’im Kur’ân’ı eyle kıraat,
Dünyaya bedelmiş bir nefes sıhhat!
Sünneti sımsıkı sarmalı evlât…