YA HEP YA HİÇ!

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Hadi ÖNAL

Hasretin zamana saklanan büyü,
Kılcal damarımda yaman bir durak.
Ya üfle nefesin dirilt ölüyü,
Ya terk et aslına; toprağa bırak.

«Bir bak kaşlarını kaldır.» de hele,
Gönlüm iki büklüm, mezatlık köle,
Kitleme kapını; düşerim çöle,
Ya it uçuruma ya koluna tak.

Dilersen düşerler cemreler cana,
Her tohum gül olur sevdadan yana,
Bir haber gönder de çıksın meydana,
Ya cana can katsın ya solsun leylâk.

Sevdana dilenci geldim kapına,
Ülfet et, âşığın girme kanına
Güldürme ağyârı yaktırma kına,
Ya kahramanın yap ya hepten korkak.

Acı damağımda bir uzun hece,
Gül Sen’inle güzel, gün Sen’siz gece,
Yorgun gözlerimde yarım bilmece,
Ya cânâna can ol ya gözden ırak.

Böyle işkenceye dayanır mı can?
Tambur isyanlarda, ses vermez keman,
Bu aşka, bu zifir revâ mı sultan?
Ya sar ışığınla ya vur bir bıçak.

Kavlimiz ebedî, özümüz yerli,
Bırakma seveni böyle kederli,
Bakma durgun göğe rüzgâr haberli,
Ya rahmet de yağsın ya kalsın çorak.