HAK’TAN GELİR HAKK’A DÖNER

Ahmet ARSLAN

Tenin içindeki cânın
Hak’tan gelir, Hakk’a döner.
Damarlarındaki kanın
Hak’tan gelir, Hakk’a döner.

Sarayında; gönül gözün,
İlim, hikmet, güzel sözün,
Nûruyla parlayan yüzün,
Hak’tan gelir, Hakk’a döner.

Günler geçer hep peş peşe,
Ömür yansır bizde yaşa,
Derde derman, sevinç, neşe,
Hak’tan gelir, Hakk’a döner.

Havanın reyhan kokusu
Yerde canlar besleyen su
Canların, ceylân yavrusu
Hak’tan gelir, Hakk’a döner.

Özündendir câna katık,
Ruhsuz kalan canlar bitik.
Bu âlemde her yaratık,
Hak’tan gelir, Hakk’a döner.

Dünyadayken dertli başı,
İçi deler hasret yaşı.
Bu mülkün toprağı, taşı,
Hak’tan gelir, Hakk’a döner.

Cemali benzermiş aya,
Karanlığı yırtan ziya,
Şâh-ı Muhammed Enbiyâ,
Hak’tan gelir, Hakk’a döner.

Cihanın Leylâ’sı pınar
Yaradan aşkıyla yanar.
Arslan Ahmet; Hakk’ı anar
Hak’tan gelir, Hakk’a döner.