EY MEDENÎ DÜNYA!

Servet YÜKSEL

Madden zirvedesin, mânen iflâsta,
Ey medenî dünya (!) bu nasıl zaman?
Vicdanlar târumar, akıllar hasta,
Dayattığın bu hayattan; «el-aman!»

Cennet kokan gülüşleri soldurdun,
Annelere saçlarını yoldurdun,
Bir kez daha insanlığı öldürdün,
Hak-hukuk bâbında çelişki yaman.

Ellerin kan dolu, işte eserin,
Huzurunu yağmaladın beşerin,
Vakti gelse gerek artık mahşerin,
Bu gidişle koptu-kopacak tufan.

Yeryüzünde haddi aşmak, azmak bu,
İlâhlık taslayıp ahdi bozmak bu,
Düşeceğin gayyâları kazmak bu,
Yularını takmış boynuna şeytan.

Hani karıncaya nazar edenler?
Hani sultanlara ayar edenler?
Hani yaraları tımar edenler?
Beri gel, ararsan derdine derman,
Gayri Allah’tan kork, kullardan utan.