BEN BUYAM
Memmed ASLAN
Sen benim dilimi kesebilmezsen,
Haksızlık önünde susan değilem.
Sen benim dünyama sızabilmezsen,
Ucuz isteklere lisan değilem.
Rabbim ne verdiyse, neyemse, buyam;
Benim öz nerem var, benim öz kıyyam!
Söylediğin nedir, ne kıymet koyam?!.
Deme ki: «Kulak as!» Asan değilem!
Gönlümün söz adlı kıblegâhı var,
Yani; «Lâ ilâhe illâllâh»ı var!
Benim ders aldığım bin bin dâhi var;
Ceddine arkalı insan değilem.
Tenha zirvelerin yâr-yoldaşıyam,
Kuşkonmaz dağların ağır kışıyam,
Ben kaya parçası, çakmak taşıyam,
Ben çetin adamam, âsân değilem.
Beni doğurmadı her yola anam,
Nere buyursalar, orda fırlanam…
Hırsını içinde boğan volkanam,
Hele ki, Memmed’em, Aslan değilem…