RÂST KÂR-I NÂTIK GÜFTE

SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU)

Âşığın maksûdu ey dil vuslat-ı cânân olur…
Terk edersen râst râhın korkarım hicrân olur…

Bir rehâvî bestedir Mecnûn’unun meşk ettiği,
Duysa Leylâ gözyaşından subha-i mercân olur…

Can yakar feryâd u zârın çıksa Nikriz’den yola,
Mest eder her cânı ammâ dîdeler giryân olur…

Sîne tambûrunda her tel zülf-i cânandır gönül,
İnleyen her nağmesinden penc-gâh vîrân olur…

Bir nefes Mâhûr’a mihmân olsa neyden bir hevâ,
Per yakar pervâneler hep sîneler büryân olur…

Bülbül-i şeydâ dururken bir nevâsız hâra gül,
Yüz verir gülşende lâkin gün gelir pişmân olur…

Bî-nevâ mutrib makâmın bir kez uşşâk eylemez,
Dâimâ ağyâra uğrar her zaman mihmân olur…

Dem çeker bülbül bayâtî perdeden tâ subha dek,
Lâleler güller güler, ruhsâr-ı bağ elvân olur…

Devr-i güldür şimdi Nîşâbûr’a gitmek vaktidir,
Meclis-i cânanda sohbet bir doyulmaz ân olur…

Gerçi derler derd-i aşkın tek ölümdür çâresi,
Geç nihâvend bağlarından derde çok dermân olur…

Dil nühüft eyler o şûhun kahreden esrârını,
Gözyaşı ifşâ eder hep dillere destân olur…

Can verir bî-çâre bülbül git haber ver ey sabâ,
Açmadan ol gonca güller mutlakā handân olur…

Çâr-gâhın çâr-yâr etmiş gider mutribi gör,
Sen de uy mutribe ey cân menzilin îmân olur…

Kaç dü-gâhın kesretinden tek tarîkin vahdet et,
Doğru yoldan sapmayanlar lâyık-ı Rahmân olur…

Ses verin kānunda her tel bir hüseynî perdeden,
Cümle âlem mest olur, hayrân olur, nâlân olur…

Taş hisardır kalbi ağyârın yıkılmaz zanneder,
Bilmez âşık çekse bir âh hâk ile yeksân olur…

Vazgeç artık cân u tenden ver muhayyer yârine,
İhtimaldir hoş tutar bayram gelir kurbân olur…

Git Hicaz’dan bir makam tut, bir karar kıl, ey gönül,
Kûy-ı yardan çıkmayanlar mahrem-i sultân olur…

Her zaman şeh nâz eder kul dâimâ eyler niyâz,
Böyledir kānûnu aşkın uymasan isyân olur…

Nefs atından in de bir yol mâsivâdan yüz çevir,
Râhatü’l-ervâha bundan belki bir imkân olur…

Kurtulup dünyâ gamından sen de ol beste-nigâr
Ömr-i bâkî isteyenler; ten yakar, üryân olur…

Tatlı candan geçmeyenler hep ırakdan seyreder,
Vermeyen cânâna cânın bende-i şeytân olur…

Bir hümâdır evc-i eflâkden uçar dîdar Sefer,
Âh u feryâdın ulaşmaz, gözyaşın bârân olur…

Vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün