MİNBER-İ MEYDAN

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ)

Meşhur Medîne meltemi, mestan Muhammed’e,
Müthiş muhabbetiyle müselman Muhammed’e…

Mecnun misâli menzil-i maksûda müşteri,
Miskin, melik, melâike, mihman Muhammed’e.

Mihrâb-ı mescidinde münevver meşâleler,
Mîminde mum, mücevher-i mercan Muhammed’e.

Mührüyle, muhteşem medenîleşti memleket,
Memnûniyetle Mekke mutantan Muhammed’e.

Mülkün Medîne merkezi mîrâca merdiven,
Meskenlerin mukaddesi mintan Muhammed’e.

Mâtemde mihrimiz, medeniyyette mâhımız,
Mahmud makâmı, minber-i meydan Muhammed’e.

Muhtâcıyız; mübin, mütebessim mizâcının,
Mûsâ, Mesih, Merih’te mürîdan Muhammed’e.

Mevlâ mihengi; maddesi-mânâsı, mûcize,
Mü’min menekşe, mutlu muhibban Muhammed’e.

Mahşerde muştu muştu mübârek müşâhede,
Mim Mushaf’ında meyve-i müjgân Muhammed’e.

Meşkeylemez mi mîmi müezzin, minâreden?
Mâdemki müjde, müjde-i mîzan Muhammed’e.

Mehtâb-ı methe mimledi Seyrî’mi muttasıl,
Mısrâdayım, muallakalardan Muhammed’e…

Vezni: mef’ûlü/fâilâtü/mefâîlü/fâilün